-
1 муралтме
муралтме1. прич. от муралташ2. в знач. сущ. звук, звон, бренчание, лязг, бряканье, бряцаньеМуралтмым колаш слышать звон.
Янда муралтме шофёр пылышыш солныш. «Ончыко» Шофёру послышалось звяканье стекла.
-
2 муралтме
1. прич. от муралташ3.2. в знач. сущ. звук, звон, бренчание, лязг, бряканье, бряцанье. Муралтмым колаш слышать звон.□ Янда муралтме шофёр пылышыш солныш. «Ончыко». Шофёру послышалось звяканье стекла.Словарь. марийско-русский язык (Марла-рушла мутер) > муралтме